یادداشت شماره چهل و نه : کار پیدا کردم

خوب بالاخره یه کاری که اسمش رو بشه کار گذاشت پیدا کردم.به نظرم مهم ترین دوره زندگی من این دوره خواهد بود.کارم توی یه پروژه بزرگ پتروشیمی در حال ساخت در سایت دو منطقه ویژه اقتصادی پارس هست که فکر میکنم حدود سه سال دیگه بهره برداری خواهد شد.خوشبختانه دیگه کارگر یا کارآموز نیستم و عنوان شغلی کارشناس یا کارمند دارم.واحدی که من در اون کار میکنم QC یا Quality Control هست.مهندسی که سرپرست ما هست یه آدم فوق العاده هست.یه شخصیت بزرگ و مهندس کاربلد.میخوام با تمام وجود و تلاش شاگردش بشم و ازش کار یاد بگیرم.کار اینجا خیلی سنگینه چون پروژه باید در نهایت ایمنی و سرعت پیش بره که البته مشکلات بودجه و کمبود امکانات و منابع مالی و همچنین تحریم ها روند کار رو با مشکلاتی روبرو کرده.

خدا رو چه دیدی شاید این پتروشیمی بعد از چند سال که به بهره برداری رسید ، من رو به عنوان نیروی رسمی شرکت قبول کرد.البته خوب احتمالش کمه و احتمالا بعد از پروژه ما هم بیکار میشیم.نمی خوام الان تو فکر این چیزا باشم.فقط یادگیری و تلاش و تلاش...