یادداشت شماره چهار : روز آزمون پتروشیمی کیمیای پارس خاورمیانه

بهت زده بودم...این همه آدم بیکار و ماشین پارک شده فقط واسه استخدام چند نفر ... دلم اول به حال خودم و بعد برای این همه جوونِ بیکار و آرزو به دل سوخت...

می تونم بگم درصد فوق العاده زیادی از بچه ها از دورترین مناطق کشور مثل کرمانشاه و کرمان و سیستان و ... به بوشهر اومده بودند.استان فارس هم به صورت خطرناکی هجوم آورده بود.آزمون توی بوشهر و تهران به صورت هم زمان برگزار میشد و انتخاب حوزه به عهده خودِ داوطلب بود.هوا اون روز فوق العاده گرم بود و تقریبا هیچ شرایطی واسه آزمون مطلوب نبود...

در رشته مهندسی مکانیک حدود 750 نفر در حوزه بوشهر و حدود 450 نفر در حوزه تهران امتحان داشتند و از این جمع 1000 نفری در خوشبینانه ترین حالت 20 نفر میخوان... یعنی چیزی در حد محال واسه من :)...بقیه رشته ها هم اکثرا همین وضعیت رو داشتن حتی رشته ی مهندسی شیمی وضعیت فوق العاده بدتری از لحاظ تعداد شرکت کننده داشت ولی ظاهرا تعداد افرادی که با مدرک شیمی استخدام میشدن یه چند تایی از بقیه رشته ها بیشتر بود.

با همه این توصیفات و اینکه من اصلا واسه آزمون آماده نبودم ، ولی یه چیزایی جواب دادم و در کل از حد خودم بهتر بودم ولی نه در حد قبولی...

با این وجود من امیدوارم...ببینیم چی پیش میاد...