یادداشت شماره چهل : قاراشمیش!

نمی دونم چرا همیشه شانس من اینجوریه!مثل ماهیگیری هستم که چندین ساعت منتظره ولی هیچ اتفاقی نمیفته و همین که میخواد تور ماهیگیریش رو جمع کنه یهو چند تا ماهی از روی قایقش میپرن!آخرش هم هیچ کدوم رو نمی تونه بگیره !!!

شاید حتی نرسیدم برم آزمون بدم.آماده هم نیستم.کلی کارگری و حمالی در انتظارمه که نمی تونم ردشون کنم چون واقعا پول لازم دارم و اگه ازشون فرار کنم شاید از گشنگی و بی پولی بمیرم(اغراق کردم) :)))

خیلی سر در گم و استرسی شدم!دو سه روز دیگه هم آزمونه...خدایا خودت ختم به خیرش کن...البته هر جوری شده خودم رو به جلسه آزمون میرسونم.هر چقدر هم ناآماده باشم باز هم یه شانس خیلی خوبه...